Symbolika jako metoda pracy

Wolnomularstwo jest pewnym sposobem ujmowania rzeczywistości, lecz jednocześnie rzeczywistością samą w jej postaci duchowej i fizycznej. Językiem, w którym się wypowiadają wolnomularze są symbole. Symbole znajdujemy w wystroju loży, organizacji pracy w różnych stopniach wtajemniczenia, ceremoniach i całym układzie życia wolnomularskiego. Wywodzą się z tradycji budowniczych katedr – cechów kamieniarzy i kultów misteryjnych.

Najobszerniejszą dziedziną symboliki wolnomularskiej jest obrzędowość, zawarta w rytuałach. W nich przejawia się cała filozofia wolnomularska, sposób patrzenia na rzeczywistość, wartości, metody doskonalenia się moralnego i duchowego.

Symbol jako język masonerii wyróżnia ten związek spośród wszystkich innych organizacji zawiązywanych na podstawie idei humanitaryzmu i wartości uniwersalnych. Jest  metodą odwołującą się do wyobraźni i intuicji, do nieoznaczonego i nie do końca uświadomionego. Odwołuje się nie tylko do rozumu, ale przede wszystkim do przeżycia.

Istotę symbolu w wolnomularstwie sprowadzić można do czterech podstawowych funkcji: edukacyjnej (nośnik filozofii masonerii), integracyjnej (wspólny język masonów na całym świecie), motywacyjnej (dotykając  sfery psychicznej i duchowej symbol silniej  motywuje do zmiany zachowań i sposobów postępowania) i estetycznej (nośnik piękna, pobudzający do indywidualnego lub zbiorowego przeżywania pewnych treści i zjawisk).

Synergia tych wszystkich funkcji podczas prac lożowych sprawia, że symbol tłumaczy i pozwala przyswajać idee o wiele skuteczniej, niż wszelka teoria czy nauka.